W sztuce ikonografii obraz, w który możemy się wpatrywać, ma nam powiadać o słowach Pisma świętego. Stąd przyjmuje się, że ikon się nie maluje, ale „pisze". Wpatrując się w wizerunek przedstawiony na ikonie możemy otworzyć się na działanie łaski Bożej i odkrywać drogę do zbawienia.

W centrum ikony znajduje się wizerunek Maryi. Zajmuje on najwięcej miejsca i pierwsze spojrzenia kierują się na Jej postać. Tak jakby Ona miała być kimś ważnym, na którym ma się skupić cała nasza uwaga. Ta „ważność" zostaje osłabiona, gdy zauważymy, że Matka Boża wskazuje ręką na Dzieciątko Jezus, które jest wkomponowane w lewą część ikony. Twarz Matki Najświętszej nie ma zachowanej proporcji elementów. Wydawać by się mogło, że to pewne niedopatrzenie twórcy, ale spróbujmy przyglądnąć się temu bliżej: